Τετάρτη 13 Μαΐου 2020

Πως είναι να κάνεις χειρουργείο στον πνεύμονα, μέρος 2ο

Την βδομάδα που περίμενα για το χειρουργείο δεν ήξερα τι να νιώσω. Ήμουν πολύ φοβισμένη και ένιωθα πως θα πάω να με ακρωτηριάσουν. Ένα κομμάτι μου που ήταν πάντα μαζί μου, θα έπρεπε να βγει. Δεν ξέραμε σε εκείνη την φάση αν θα έκανα απλά εκτομή (θα έβγαινε δλδ ένα κομμάτι του πνεύμονα) ή αν θα χρειαζόταν να βγει όλος ο μέσος λοβός. "Ευτυχώς" ο μέσος λοβός είναι ο μικρότερος από τους 3 λοβούς που έχει ο δεξίς πνεύμονας. Ο αριστερός έχει 2 λοβούς. Οπότε θεωρητικά το να έπρεπε να βγει όλος δεν θα αποτελούσε ιδιαίτερο θέμα για την ζωή μου στο μέλλον, αφού οι άλλοι 2 λοβοί θα έπαιρναν την θέση του. Δεν θα είχα υποτίθεται καμία αναπηρία, ούτε περιορισμούς στην ζωή μου μετά, πέρα από όσους θα έθετε το ίδιο το χειρουργείο για κάποιο μικρό διάστημα και όσο θα έπαιρνε η ανάρρωση. Αλλά μιλάμε πάντα για ένα χειρουργείο στον πνεύμονα. Η σκέψη πως κάποιος σου αγγίζει ένα από τα τρία πιο σημαντικά όργανα για την ζωή (εγκέφαλος, καρδιά, πνεύμονες) είναι πολύ αγχωτική και σκατένια. Αλλά δεν είχα επιλογές, ήταν ή αυτό ή ..τίποτα καλό.

Ο χειρουργός ήταν γενικά συγκαταβατικός, λίγο τυπικός και δεν έδινε πολύ ξεκάθαρες απαντήσεις σχετικά με τα επίπεδα του πόνου που θα έπρεπε να αναμένω, ούτε ιδιαίτερες λεπτομέρειες σχετικά με την διαδικασία. Μέσα στο άγχος μου, γενικά κι εγώ δεν ρώτησα πολλά, άλλωστε δεν είχαν τόση σημασία, αλλά η αλήθεια είναι πως εκ των υστέρων, θεωρώ πως θα έπρεπε να μας έχει ενημερώσει καλύτερα από μόνος του. 

Μια μέρα πριν πήγαμε στο νοσοκομείο για προεγχειρητικό ελέγχο, ο οποίος λόγω της πολύ κακής οργάνωσης του νοσοκομείου κράτησε πάρα πολλές ώρες, κάπου 4 ή 5, αν θυμάμαι καλά. Και οι εξετάσεις ήταν λίγες, δόξα τω θεώ, είμαι γενικά σε πολύ καλή σωματική κατάσταση. Πέρα από την κούραση που ήρθε να προστεθεί στην άσχημη ψυχολογική μου κατάσταση, θυμάμαι τα 100 ευρώ που ζήτησε ένας μαλάκας ενδοκρινολόγος ως επίσκεψη επειδή του ζητήθηκε γνωμάτευση από τον θωρακοχειρουργό, ο οποίος με είδε για 5 λεπτά κυριολεκτικά, ζήτησε μια αιματολογική ακόμα (την οποία επίσης πλήρωσα 70 ευρώ, ενώ κάνει ξέρω γω 10 ευρώ στην Βιοιατρική..) και δεν είπε τίποτα που δεν τους είχα ήδη πει εγώ. Αλλά ήταν τόσο σημαντικά για εκείνον αυτά τα μαύρα 100 ευρώ (εννοείται δεν έκοψε απόδειξη) που ξεφτιλίστηκε και τα ζήτησε από μια γυναίκα 41 ετών που έμπαινε για χειρουργείο (πιθανότατα) καρκίνου στον πνεύμονα σε ιδιωτικό νοσοκομείο και χωρίς ιδιωτική ασφάλεια να την καλύπτει (άλλη πονεμένη ιστορία αυτή..). Ευτυχώς που πιστεύω στο κάρμα, αλλά το βρίσκω τραγικό άνθρωποι που έχουν ορκιστεί να υπηρετούν τον άνθρωπο και που ασκούν το ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ της ιατρικής να συμπεριφέρονται σαν επιχείρηση corporate που μόνο στόχο της έχει το κέρδος! 

Δεν θυμάμαι πολλά από την μέρα του χειρουργείου, ξυπνήσαμε πολύ πρωί να πάμε στο νοσοκομείο, ήταν 19 Δεκεμβρίου του 2019, ημέρα Πέμπτη και το χειρουργείο είχε κανονιστεί για τις 12 η ώρα το μεσημέρι. Πάντα όταν έρχονται να με πάρουν, νιώθω λίγο σαν να αδειάζουν όλα, σαν να χάνω το έδαφος, αλλά το παίζω ψύχραιμη, είναι κι η μαμά μου πάντα μπροστά, που έχει περάσει τόσα πολλά με όλα αυτά μαζί μου και νιώθω πως πρέπει να είμαι δυνατή για αυτή και για μένα, δεν υπάρχουν άλλωστε επιλογές και δεν θα βοηθήσει και πουθενά να καταρρεύσω. Θυμάμαι το δωμάτιο που με κατέβασαν, ήρθε και η μαμά μου μαζί και περίμενε και αυτή μέχρι που με πήραν στην αίθουσα του χειρουργείου που ήταν πράσινη θυμάμαι και είχε το χαρακτηριστικό μεγάλο φως. Η αναισθησιολόγος έτυχε να έχει ένα κοινό γνωστό με κάποιο κοινό γνωστό της μητέρας μου και μου έλεγε διάφορα που της είχε πει για να με προσέξει, τα οποία ουδόλως με ενδιέφεραν και ύστερα μου έβαλαν μια βελόνα στο χέρι που πόνεσε κλασσικά, μάλλον λόγω της τσίτας και μετά δεν θυμάμαι τίποτα άλλο.. απλά κάποια στιγμή ξύπνησα και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα να ρωτήσω ήταν τι ώρα είναι. Και ήταν 6 το απόγευμα. Και κατάλαβα πως θα έχουν φρικάρει όλοι απέξω και πως ίσως κάτι δεν είχε πάει καλά, αφού ο ιατρός είχε πει πως θα κρατούσε 2 - 3 ώρες και όχι 6. Αλλά μια που ρώτησα και τα σκέφτηκα όλα αυτά και μετά πάλι δεν θυμάμαι τίποτα και ξαναξύπνησα σε ένα περίεργο μεγάλο δωμάτιο που ήμουν μόνη μου με μάσκα στην μούρη και τον άντρα μου και την μαμά μου από πάνω να μιλάνε πολύ κοντά στο πρόσωπό μου. Φαινόντουσαν σχετικά χαρούμενοι και έλεγαν πως τα νέα ήταν καλά και δεν ήταν κακοήθεια, αλλά έπρεπε τελικά να αφαιρεθεί όλος ο λοβός! Για αυτό ήμουν έτσι σκατά σκέφτηκα.. Και δεν μπορούσα να αναπνεύσω καλά και πονούσα ΠΑΡΑ πολύ και μιλούσαν πολύ οι άλλοι και κάποια στιγμή τους έβαλα τις φωνές να πάνε πιο μακριά γιατί δεν μπορούσα να αναπνεύσω, παρότι είχα μάσκα με οξυγόνο. Και αναρωτήθηκα λίγο γιατί ήμουν μόνη στο δωμάτιο, ενώ είχαμε ζητήσει τετράκλινο για οικονομικούς λόγους, αλλά πονούσα τόσο πολύ, που δεν μπορούσα βασικά να μιλήσω και σκεφτόμουν πως και ένας μήνας να περάσει, ακόμα σε αυτό το κρεβάτι θα είμαι τόσο χάλια που νιώθω. Και κάπου εκεί θυμάμαι πως σκέφτηκα πρώτη φορά πως ίσως να ήταν καλύτερα να πέθαινα. Και μετά έφυγαν οι δικοί μου και μου φάνηκε περίεργο, αλλά μου είπαν πως είμαι στην εντατική για ένα βράδυ. Α, έτσι εξηγείται λοιπόν το μονόκλινο! Νομίζω η μαμά μου έκλαιγε κιόλας, αλλά δεν είχα δύναμη να κάνω ή να πω τίποτα. Ξανά κενό, μάλλον ξανακοιμήθηκα. 

Ξύπνησα δεν ξέρω πόσες ώρες μετά, νομίζω 4 με 6; Δεν ξέρω, αλλά ήταν εκεί μια πολύ καλή νοσηλεύτρια η Άννα και θυμάμαι μου είχαν αναφέρει πως αν θέλω να πάρω κάποιον τηλέφωνο μετά μπορώ. Φυσικά δεν είχα το κινητό μου μαζί, δεν είχα ούτε τα ακουστικά βαρηκοΐας, τα είχα βγάλει πριν με πάρουν για το χειρουργείο γιατί είναι και πανάκριβα και δεν ήθελα να πάθουν κάτι. Ένιωθα αρκετά καλύτερα, μπορούσα να μιλήσω λίγο, ζήτησα λοιπόν από την Άννα να πάρω τηλέφωνο. Μου έφερε ένα σταθερό αλλά χωρίς ανοιχτή ακρόαση θα ήταν δύσκολο να ακούσω. Εξήγησα την κατάσταση και η Άννα λοιπόν προσφέρθηκε να πάρουμε τηλέφωνο από το κινητό της. Πήρα πρώτα την μαμά μου, η οποία εκ των υστέρων, έμαθα πως αρχικά τρελάθηκε από αγωνία, γιατί όταν είδε άγνωστο νούμερο, θεώρησε πως κάτι έπαθα. Ύστερα από λίγο πήρα και τον άντρα μου τηλέφωνο. Και με τους δύο μίλησα ελάχιστα, γιατί βασικά δεν μπορούσα. Στο μεταξύ είχε αρχίσει ο βήχας. Ναι, βήχας. Ναι με χειρουργημένο πνεύμονα. Ναι, πονάει όσο φαντάζεστε και ακόμα πιο πολύ. Ευτυχώς δεν ήταν πάρα πολύς. Και όχι απλά πονάει, αλλά ΠΡΕΠΕΙ να βήχεις γιατί μαζεύει φλέγματα ο πνεύμονας και πρέπει να βγαίνουν. Βγαίνουν από ένα χοντρό σωλήνα που ξεκινάει μέσα από το στήθος σου και καταλήγει σε ένα δοσομετρικό δοχείο. Η κατάσταση είναι πραγματικά φρικτή. 4 - 5 φορές την ημέρα σου βάζουν ένα φάρμακο στην μάσκα, με το οποίο πρέπει για 15 λεπτά να βήχεις, όσο πιο δυνατά μπορεις, για να βγουν τα φλέγματα, ενώ βασικά δεν μπορείς ούτε να κουνηθείς χωρίς να νιώσεις πως σου κάρφωσαν στιλέτο. Και αυτά στα λέει άνθρωπος που πραγματικά αντέχει τον πόνο.

Θυμάμαι πως είχε και ένα ρολόι τοίχου απέναντι και εκεί στην παραζάλη μου, ανάμεσα σε ύπνο και ξύπνιο (να είναι καλά η μορφίνη) κοιτούσα την ώρα και μετρούσα πότε θα βγω. Μου είχαν πει το επόμενο μεσημέρι. Κάποια στιγμή μέτρησα πόσα σωληνάκια έβγαιναν από τα χέρια μου, ήταν 6 ή 7! Έφυγε κι η Άννα δυστυχώς και ήρθε μια άλλη που ήταν η χειρότερη από όλες τις βάρδιες γιατί τελικά έμεινα 24ώρο μέσα και έτσι γνώρισα 3, η οποία γενικά ήταν πολύ αδιάφορη και δεν θυμάμαι τι δεν έκανε, αλλά κάτι δεν έκανε, νομίζω δεν μου έδινε αρκετό νερό. Μπορεί και να μην έκανε βέβαια, αλλά μιλούσε και σιγά γιατί ήταν μαύρη νύχτα και δεν άκουγα καθόλου τι έλεγε. Και θυμάμαι το νερό είχε γεύση φάρμακο, τόσα πολλά φάρμακα είχα πάρει σε τόσο λίγες ώρες που το νερό ήταν σαν να έπινα δηλητήριο. Μου φαίνεται σαν να μη πέρναγε η νύχτα, αλλά μάλλον ήταν ιδέα μου, θυμάμαι πως έπεφτα για ύπνο χωρίς να το καταλάβω και εννοείται ήμουν εντελώς ακίνητη, μόνο το κεφάλι μου κουνούσα δεξιά αριστερά στο μαξιλάρι μήπως ξεπιαστώ λίγο. 


Τρίτη 12 Μαΐου 2020

Πως είναι να κάνεις χειρουργείο για καρκίνο στον πνεύμονα, μέρος 1ο

Τον Δεκέμβρη του 2019, θέλοντας να βάλω τον άντρα μου να κάνει αξονική θώρακα που δεν είχε κάνει ποτέ, παρότι ήταν για πολλά χρόνια βαρύς καπνιστής (τα τελευταία 5 χρόνια περίπου κάνει μόνο ηλεκτρονικό τσιγάρο και έχει μειώσει αρκετά και την νικοτίνη), είπα να κάνω κι εγώ μία. Θυμάμαι που ο χειρουργός του τελευταίου μου χειρουργείου είχε πει πως πρέπει να κάνω αξονική κάθε 2 - 3 χρόνια το πολύ, αλλά δεν είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία η αλήθεια ήταν. Παρακολουθούσα μόνο συστηματικά το πόδι μου, το οποίο είχε δώσει και 2 υποτροπές και είχαν περάσει 3 χρόνια από την τελευταία αξονική η οποία ήταν καθαρή. Δεν είχα ογκολόγο να με παρακολουθεί γιατί δεν είχα βρει κάποιον να με κάνει να τον εμπιστευτώ, όλοι έδειχναν απλά να θέλουν να με βάλουν να κάνω ακτινοβολία, χωρίς να μπορούν να μου δώσουν κάποιο σοβαρό στοιχείο που να αποδείκνυε πως όντως κάτι τέτοιο θα μου έδινε μεγαλύτερες πιθανότητες να ΜΗΝ ξαναπάθω υποτροπή. Και αν δεν το ξέρετε, η ακτινοβολία σου αυξάνει τις πιθανότητες να ξαναπάθεις καρκίνο σε 10 χρόνια.. να σε κάψω Γιάννη, να σε αλείψω λάδι είναι λίγο η φάση.

Πάω λοιπόν για την αξονική θώρακα και μόλις περνάω από το μηχάνημα, μπουκάρουν δύο άτομα μέσα και μου λένε πως θα ήταν καλό να βάλω σκιαγραφικό. Το έργο το έχω ξαναδεί, οπότε κατάλαβα απευθείας πως κάτι είχαν δει, αλλά δεν ήξερα που. Άρχισα τις ερωτήσεις, αλλά ξεκάθαρη απάντηση δεν λάμβανα, απλά γιατί οι ακτινολόγοι κανονικά δεν δικαιούνται να δίνουν στοιχεία πριν δει τις εικόνες ιατρός. Βέβαια τους τάραξα και δεν σταματούσα μέχρι που κάποιος είπε "κάτι φαίνεται στον πνεύμονα, μάλλον δεν είναι τίποτα, απλά θα βοηθούσε το σκιαγραφικό". Με έλουσε κρύος ιδρώτας. Αρνήθηκα το σκιαγραφικό γιατί είναι γνωστό αλλεργιογόνο και πήγα σπίτι, κλαίγοντας στον δρόμο από φρίκη και άγχος. Η αξονική έκανε 4 ή 5 μέρες να βγει γιατί μεσολαβούσε σαββατοκύριακο, που εννοείται πως σε αυτές τις ημέρες δεν ήμουν πολύ καλά. Ήμουν καλύτερα από όσο κάποιος άμαθος, γιατί έχω ζήσει με ογκίδια στο πόδι μου για παραπάνω από 8 μήνες, αλλά εννοείται με έτρωγε το άγχος και η αγωνία.

Και κυρίως με έτρωγε το άδικο, γιατί είχαν περάσει πάλι 4μισι χρόνια από το τελευταίο (τρίτο στην σειρά) χειρουργείο για αφαίρεση ογκιδίων από το πόδι μου και εκεί που νόμιζα πως είχα ξεμπλέξει, όχι απλά δεν είχα ξεμπλέξει, αλλά ξαφνικά είχα τον διάολο μέσα στο σώμα μου, μέσα στον πνεύμονά μου, να κρύβεται ύπουλα και να μη δινει ΚΑΝΕΝΑ σύμπτωμα (έμαθα μετά πως σχεδόν ποτέ δεν δίνουν σύμπτωμα οι καρκίνοι στον πνεύμονα, αν δώσουν, είναι σε πάρα πολύ προχωρημένο στάδιο). Και αυτό συνέβαινε για 2η φορά, αφού ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο χειρουργείο στο ίδιο σημείο στο πόδι, πάλι είχαν περάσει 4μισι χρόνια ακριβώς και υποτίθεται στα 5 μηδενίζεις και είναι σαν να μην είχες ποτέ τίποτα.. Γιατί δεν μπορούσα ΜΙΑ ΦΟΡΑ να πιάσω την πενταετία; Γιατί έπρεπε πάλι να περάσω ταλαιπωρίες; Γιατί δεν μπορούσα απλά να ζήσω ήρεμα κι ωραία την ζωή μου;

Την ημέρα που ήταν να παραλάβω τις εξετάσεις μου, είχα ραντεβού και με την γυναικολόγο μου, οπότε πήγα και τις πήρα πριν το ραντεβού για να τις δει και εκείνη. Ναι ο γυναικολόγος δεν είναι πνευμονολόγος, αλλά είναι φίλη μου και όσο να πεις κάτι παραπάνω θα έβλεπε μάλλον. Που είδε. Και μου είπε να κλεισω ραντεβού με πνευμονολόγο όσο πιο σύντομα μπορώ. Και εκεί άρχισα να φρικάρω κανονικά. Ευτυχώς φαινόταν να είναι κάτι μικρό, αλλά το χειρουργείο στον πνεύμονα δεν ήταν καθόλου ωραία ιδέα. Άρχισα να αναρωτιέμαι πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι, πως σταματάνε τον πνεύμονα για να τον χειρουργήσουν και πως τον ξεκινάνε ξανά; Και πως είναι τόσο σίγουροι ότι θα ξαναξεκινήσει; Κι αν πέθαινα;!

Την επόμενη μέρα το πρωί πήγα σε ένα πνευμονολόγο της περιοχής μου για να μη χάνω χρόνο ο οποίος είχε καλές κριτικές. Με το που είδε τις εξετάσεις μου είπε πως πρέπει να κάνω pet scan να δούμε αν είναι κακοήθεια και κυρίως να δούμε αν υπάρχει και τίποτα άλλο κάπου άλλου γιατί με το ιστορικό μου και το μέγεθος του οζιδίου (ήταν κάπου ενάμισι εκατοστό), οι πιθανότητες να είναι κάτι καλοήθες είναι μικρές. Το pet scan είναι μια ειδική εξέταση που σου δίνουν ραδιενεργή γλυκόζη ενώ σου κάνουν και αλλεπάλληλες αξονικές τομογραφίες και επειδή το 95% των καρκινικών κυττάρων τρέφεται με γλυκόζη, αν το δουν να φωτίζεται στις εικόνες, μάλλον είναι καρκινικό. Την έχω ξανακάνει αυτή την εξέταση το 2010, μετά το πρώτο χειρουργείο για να δουν μήπως τυχόν είχα μετάσταση κάπου αλλού και είχε βγει καθαρή. Εννοείται πως μετά είσαι σε απομόνωση για 24 ώρες γιατί ακτινοβολείς το σύμπαν..

Την έκανα. Και βγήκε ακριβώς στο όριο που δείχνει πως μάλλον είναι κακοήθεια. Βέβαια εκ των υστέρων, το μετάνιωσα γιατί διαβάζοντας διάφορες μελέτες έμαθα πως βασικά δεν έχει καμία εγκυρότητα, γιατί μπορεί να βγει υψηλό νούμερο και να μην είναι κακοήθεια ή χαμηλό νούμερο και να είναι. Και λογικό, δεν είναι απαραίτητο πως όλα τα καρκινικά κύτταρα τρώνε γλυκόζη με δέκα μασέλες, κάποια τρώνε και κετόνες ή γλουταμίνη, άρα βασικά παίρνεις τσάμπα ραδιενέργεια. Μου το επιβεβαιώσε και ο ογκολόγος που βρήκα μετά, λέγοντας μου πως είναι καλύτερο να κάνεις ολόσωμη μαγνητική με σκιαγραφικό που πιάνει όλα τα όργανα, εκτός από τους πνεύμονες (που τους βλέπεις μόνο με αξονική), παρά να κάνεις pet scan. Το έκανα όμως, τέλος, δεν αλλάζει. Απλά πάλι ήμουν με την απορία αν ήταν καλοήθεια ή κακοήθεια. Ο πνευμονολόγος είχε γενικά συστήσει πως πρέπει να αφαιρεθεί χειρουργικά αν το pet scan δεν έδειχνε άλλες εστίες (όπου εκεί δεν θα είχε νόημα να υποβληθώ σε χειρουργείο και να έχω και άλλες εστίες καρκινικές αλλού). Κι επειδή ένιωθα πως αυτό δεν ήταν κάτι καλό και φοβόμουν μη φύγει από εκεί και πάει, ένας Θεός ξέρει που, ήθελα να κάνω το χειρουργείο όσο πιο σύντομα μπορούσα, ει δυνατόν χτες. Οπότε ξεκινήσαμε με τον άντρα μου, την αναζήτηση θωρακοχειρουργού.

Ευτυχώς λόγω επαγγέλματος, γνωρίζω πλέον πολύ κόσμο και επίσης ο άντρας μου έχει συμμαθητές και κύκλο σε σημαντικές ιατρικές ή παραιατρικές θέσεις. Οπότε ρωτήσαμε τους πάντες. Οι 5 από τους 6 πρότειναν τον ίδιο άνθρωπο ως τον καλύτερο θωρακοχειρουργό στην Ελλάδα. Και φυσικά άμεσα κανόνισα ραντεβού. Δεν περίμενα να μάθω κάτι, πιο πολύ ήθελα να τον γνωρίσω για να δω αν μου εμπνέει εμπιστοσύνη για να του "κάτσω", χαχα. Μου την ενέπνευσε, έδειξε να ξέρει για τι πράγμα μιλάει και έτσι εκεί στο πρώτο μας ραντεβού, κανόνισα να με χειρουργήσει σε μια εβδομάδα. 

Συνεχίζεται..


Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

Κετονική/Κετογονική Διατροφή: Τα οφέλη και ο ρόλος της στην θεραπεία του καρκίνου (μετάφραση)

Θα μπορούσε μια κετονική/κετογενική δίαιτα  να καταλήξει να είναι προαπαιτούμενη σε μια θεραπεία καρκίνου χωρίς χρήση φαρμάκων; Προσωπικά, θεωρώ πως είναι απολύτως κρίσιμη, για όποιο τύπο καρκίνου και αν αντιμετωπίζετε, και καλώς εχόντων των πραγμάτων μία μέρα θα υιοθετηθεί ως θεραπεία πρώτης γραμμής.
Στην κετογενική δίαιτα αποκλείονται όλοι οι υδατάνθρακες, εκτός από αυτούς που προέρχονται από μη αμυλώδη λαχανικά και αντικαθίστανται με υγιή λιπαρά και πρωτεΐνες υψηλής ποιότητας.
mybigfatketolife.com-cancer1.png
Η εξήγηση είναι πως αφού τα καρκινικά κύτταρα χρειάζονται γλυκόζη για να θριαμβεύσουν και οι υδατάνθρακες μετατρέπονται σε γλυκόζη μέσα στο σώμα σου, τότε αν μειώσει κάποιος τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα (μειώνοντας τους υδατάνθρακες και τις πρωτεΐνες), κυριολεκτικά λιμοκτονεί τα καρκινικά κύτταρα, οδηγώντας τα στην λήθη.  Επιπλέον, η χαμηλή πρόσληψη πρωτεΐνης τείνει να δυσκολεύει το μονοπάτι του mTor που επιταχύνει τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων. (Μονοπάτι mTor: είναι ένα ενδοκυτταρικό μονοπάτι σηματοδότησης σημαντικό στην απόπτωση των κυττάρων και, συνεπώς στην θεραπεία του καρκίνου. Σε πολλούς καρκίνους, η οδός αυτή είναι υπερδραστήρια, μειώνοντας έτσι την απόπτωση και επιτρέποντας τον πολλαπλασιασμό).
Αυτό το είδος διατροφής, είναι καλό για οποιονδήποτε, είτε έχει καρκίνο είτε όχι. Είναι μια διατροφή που βοηθά να βελτιστοποιήσετε το βάρος σας και όλες τις χρόνιες εκφυλιστικές παθήσεις. Αν τρώτε με αυτόν τον τρόπο θα αρχίσετε αντί να καίτε τους έτοιμους υδατάνθρακες, να καίτε λίπος.
Ο Dr. Thomas Seyfried είναι ένας από τους πρωτοπόρους και κορυφαίους ακαδημαϊκούς ερευνητές στην διατροφική θεραπεία του καρκίνου. Διδάσκει νευρογενετική και νευροχημεία όπως αυτή συνδέεται με την θεραπεία του καρκίνου στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ και το  Boston College τα τελευταία 25 χρόνια.
Έχει γράψει πάνω από 150 έγκριτα επιστημονικά άρθρα και κεφάλαια βιβλίων και έχει δημοσιεύσει επίσης ένα βιβλίο, με τίτλο: «Ο Καρκίνος ως Μεταβολική Νόσος: Σχετικά με την προέλευση, διαχείριση και πρόληψη του καρκίνου».

Η ΚΕΤΟΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΩΣ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΗΨΙΑ: ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ;

Η κετογενική δίαιτα έχει χρησιμοποιηθεί για αντιμετώπιση κρίσεων επιλήψιας σε παιδιά για πολύ καιρό. Παρότι ο Dr. Seyfried και η ομάδα του δούλεψαν στον καρκίνο του εγκεφάλου και την επιληψία σε ποντίκια, ένας από τους μαθητές του πρότεινε να ερευνήσουν το κατά πόσο μια κετογενική δίαιτα θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική και ενάντια σε όγκους.
Έτσι, στα τέλη της δεκαετίας του ’90, ξεκίνησαν να συνδυάζουν την δουλειά τους πάνω στην κετογενική διατροφή και την επιληψία και τον καρκίνο, ώσπου τελικά κατάφεραν να καταλάβουν καλύτερα πως το να αλλάζεις την μεταβολική κατάσταση όλου του σώματός σου μπορεί να είναι αποτελεσματικό στην στόχευση κι εξάλειψη των καρκινικών κυττάρων.
Σύμφωνα με τον Dr. Seyfried, ο μηχανισμός με τον οποίο η κετογενική διατροφή διαχειρίζεται τις κρίσεις επιληψίας δεν είναι τόσο ξεκάθαρη όσο ο μηχανισμός με τον οποίο η κετογενική διατροφή διαχειρίζεται τον καρκίνο. Αυτό είναι ειρωνικό, δεδομένου πως είναι ελάχιστα γνωστή ως μέθοδος αντιμετώπισης του καρκίνου, ακόμα λιγότερο εφαρμοσμένη σε ογκολογικούς κύκλους, ενώ είναι ήδη στην πρώτη γραμμή θεραπείας για την επιληψία. Στην περίπτωση του καρκίνου, είναι ήδη πολύ γνωστό πως η μείωση της γλυκόζης σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα.

Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΙΤΟΧΟΝΔΡΙΑΚΗ, ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ

Ο Dr. Seyfried έχει αναπτύξει μια μέθοδο που καλείται ανάλυση του μεταβολικού ελέγχου, η οποία αναλύει ουσιαστικά τη μεταβολική ροή μέσα από τα διαφορετικά μονοπάτια που προκύπτουν όταν το σώμα μεταβαίνει από την μία κύρια πηγή καυσίμων  σε άλλη, προκειμένου να διατηρηθεί η ενεργειακή ομοιόσταση στο σώμα. Πολλοί πιστεύουν ή θεωρούν πως ο καρκίνος είναι κυρίως γενετική ασθένεια, αλλά ο Dr. Seyfried διαλύει αυτές τις ιδέες.
«Δεν πρόκειται να κάνουμε μεγάλη πρόοδο στην διαχείριση του καρκίνου μέχρι να αναγνωριστεί ως μεταβολική ασθένεια. Αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να παρουσιάσουμε ένα τεράστιο αντεπιχείρημα ενάντια στην γενετική θεωρία του καρκίνου», λέει.
«Ένα από στα σημεία κλειδιά εδώ είναι πως αν μεταμοσχεύσεις τον πυρήνα ενός καρκινικού κυττάρου μέσα σε ένα φυσιολογικό κύτταρο, δεν παράγεις καρκινικά κύτταρα. Μπορείς για την ακρίβεια να λάβεις φυσιολογικούς ιστούς και μερικές φορές έναν ολόκληρο φυσιολογικό οργανισμό από τον πυρήνα ενός καρκινικού κυττάρου. Αν οι όγκοι καθοδηγούνται από γονίδια – οδηγούς (όλες αυτές οι μεταλλάξεις για τις οποίες ακούμε), πως είναι δυνατόν όλα αυτά να αλλάζουν όταν τοποθετείς αυτό τον καρκινικό πυρήνα μέσα στο κυτταρόπλασμα ενός κυττάρου με φυσιολογικά μιτοχόνδρια;
Η θεωρία των γονιδίων δεν μπορεί να απαντήσει σε αυτό. Κι αυτό αποτελεί ισχυρό επιχείρημα ενάντια στην ιδέα πως τα γονίδια ευθύνονται για αυτή την διαδικασία που οδηγεί σε καρκίνο. Στην πραγματικότητα, πολύ λίγοι άνθρωποι κληρονομούν γονίδια που τους προδιαθέτουν για καρκίνο. Οι περισσότεροι άνθρωποι κληρονομούν γονίδια που προλαμβάνουν τον καρκίνο. Κι αυτά τα λίγα γονίδια που κληρονομούνται – η βλαστική γραμμή όπως η μετάλλαξη BRCA1, B53 και μερικοί ακόμα πολύ σπάνιοι καρκίνοι – αυτές οι κληρονομούμενες μεταλλάξεις εμφανίζονται να διαταράσσουν την λειτουργία των μιτοχονδρίων».
Σύμφωνα με τον Dr. Seyfried, τα μιτοχόνδρια –οι κύριοι παραγωγοί ενέργειας στα κύτταρά σας– είναι το κεντρικό σημείο προέλευσης των περισσότερων καρκίνων. Τα μιτοχόνδριά σας μπορούν να  καταστραφούν από τις κληρονομούμενες μεταλλάξεις, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητές σας για έναν συγκεκριμένο τύπο καρκίνου, όπως οι μεταλλάξεις BRCA1 και BRCA2 που αυξάνουν τις πιθανότητες για καρκίνο του στήθους και των ωοθηκών. Μπορούν όμως να καταστραφούν κι από περιβαλλοντικούς λόγους, όπως είναι οι τοξίνες ή η ακτινοβολία, είτε ιονίζουσα είτε μη ιονίζουσα. Με την πάροδο του χρόνου, η καταστροφή των μιτοχονδρίων μπορεί να οδηγήσει σε δυσλειτουργία και δημιουργία όγκου.
«Είναι τελικά μια ασθένεια του ενεργειακού μεταβολισμού των μιτοχονδρίων, η οποία είναι η προέλευση της νόσου», λέει ο Dr. Seyfried says. «Όταν τα μιτοχόνδρια γίνουν δυσλειτουργικά ή ανίκανα, θα προκύψουν μεταλλάξεις. Τα φάρμακα που έχουν κατασκευαστεί βασισμένα σε δεδομένα γονιδιώματος έχουν αποδειχτεί σε μεγάλο βαθμό αναποτελεσματικά στο να παρέχουν μακροπρόθεσμη φροντίδα και έχουν συνδεθεί με τοξικές επιδράσεις. Όσο ο τομέας αυτός εξακολουθεί να εστιάζει σε αυτό το τμήμα της ασθένειας, το οποίο είναι μεταγενέστερο επιφαινόμενο, δεν πρόκειται να υπάρξει ιδιαίτερη πρόοδος στον κλάδο απλώς και μόνο γιατί αυτό δεν είναι το σχετικό στοιχείο της ασθένειας».

Η ΖΑΧΑΡΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ ΚΑΥΣΙΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥΣ

Ο έλεγχος της λεπτίνης της γλυκόζης του αίματος και των επίπεδων ινσουλίνης μέσω της διατροφής, της άσκησης και τεχνικών διαχείρισης του συναισθηματικού στρες είναι ένας από τους πιο καθοριστικούς παράγοντες σε ένα πρόγραμμα αποκατάστασης του καρκίνου. Αυτοί οι παράγοντες είναι επίσης καθοριστικοί προκειμένου κάποιος να αποφύγει τον καρκίνο γενικά. Το 1931, ο Γερμανός ερευνητής Dr Otto Warburg κέρδισε το νόμπελ για την ανακάλυψή του πως τα καρκινικά κύτταρα μεταβολίζουν την ενέργεια με ριζικά διαφορετικό τρόπο σε σχέση με τα υγιή κύτταρα και πως οι κακοήθεις όγκοι τείνουν να τρέφονται με ζάχαρη. Πιο πρόσφατα, ερευνητές ανακάλυψαν πως παρότι τα καρκινικά κύτταρα τρέφονται τόσο με γλυκόζη όσο και με φρουκτόζη, τα παγκρεατικά καρκινικά κύτταρα χρησιμοποιούν συγκεκριμένα την φρουκτόζη για να διαιρεθούν και να πολλαπλασιαστούν.
Η δουλειά του Dr. Seyfried επιβεβαιώνει πως η ζάχαρη είναι η πρωταρχική πηγή ενέργειας για τον καρκίνο και πως περιορίζοντάς την και παρέχοντας ένα εναλλακτικό καύσιμο, που ονομάζεται λίπος, μπορείς δραματικά να μειώσεις το ποσοστό ανάπτυξης του καρκίνου. Εξηγεί:
«Όταν διαχειριζόμαστε την γλυκόζη και τον καρκίνο, γνωρίζουμε από ένα μεγάλο αριθμό ερευνών πως αν η αναπνοή του όγκου είναι ανεπαρκής, προκειμένου να επιβιώσουν, τα κύτταρα πρέπει να χρησιμοποιήσουν μια εναλλακτική πηγή ενέργειας, η οποία είναι η ζύμωση. Γνωρίζουμε πως η γλυκόζη είναι το βασικό καύσιμο της ζύμωσης. Η ζύμωση γίνεται η αρχική διαδικασία παραγωγής ενέργειας για το καρκινικό κύτταρο. Στοχεύοντας στο καύσιμο αυτής της διαδικασίας, έχουμε την δυνατότητα πιθανώς να ελέγξουμε την ασθένεια».
Η στρατηγική που προτείνει ο Dr. Seyfried είναι μια διατροφή χαμηλή σε υδατάνθρακες, με λίγη εώς μέτρια ποσότητα πρωτεΐνης και υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος, η οποία θα μειώσει αποτελεσματικά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Αυτό μπορεί εύκολα να το ελέγξει κάποιος χρησιμοποιώντας μια συσκευή μέτρησης ζαχάρου. Αυτό το είδος διατροφής καλείται κετογενική διατροφή, μιας και το λίπος μεταβολίζεται σε κετόνες που το σώμα μπορεί να κάψει, μιας και δεν υπάρχει άλλο είδος τροφής. Όταν συνδυάζεται με περιορισμό θερμίδων, το τελικό αποτέλεσμα θα βάλει το σώμα σας σε μια μεταβολική κατάσταση που είναι αφιλόξενη για τα καρκινικά κύτταρα.
«[Οι κετόνες] είναι ένα παράγωγο της καύσης του λίπους που μπορεί να αντικαταστήσει την γλυκόζη ως βασικό καύσιμο για πολλά από τα όργανά μας και ιδιαιτέρως για τον εγκέφαλό μας», λέει.
Τα καρκινικά κύτταρα από την άλλη, δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις κετόνες λόγω της αναπνευστικής αδυναμίας που τα χαρακτηρίζει. Οπότε η κετογενική διατροφή αντιπροσωπεύει έναν κομψό, μη τοξικό τρόπο να στοχεύσει κάποιος  και να περιθωριοποιήσει τα καρκινικά κύτταρα. Επίσης επιτρέπει την δραματική μείωση των επιπέδων της γλυκόζης, αφού οι κετόνες προστατεύουν το σώμα ενάντια σε κάθε κρίση υπογλυκαιμίας που θα μπορούσε αλλιώς να προκληθεί μετά από περιορισμό των υδατανθράκων.
«Όλα τα νεότερα κύτταρα στο σώμα θα μεταβούν στις αποτελεσματικές κετόνες, αποφεύγοντας έτσι ζημιές από κρίση υπογλυκαιμίας. Την ίδια στιγμή, τα καρκινικά κύτταρα θα είναι περιθωριοποιημένα και κάτω από τεράστιο μεταβολικό στρες. Είναι μια θεραπεία ολόκληρου του σώματος – πρέπει να έρθει όλο το σώμα σε αυτή τη μεταβολική κατάσταση», εξηγεί.
«Μας αρέσει να αποκαλούμε αυτή την κατάσταση ως νέα κατάσταση μεταβολικής ομοιόστασης: μια κατάσταση στην οποία τόσο οι κετόνες, όσο και η γλυκόζη έχουν φτάσει σε ένα σταθερό επίπεδο στο αίμα (και η γλυκόζη είναι σταθερά πολύ χαμηλά). Αν εφαρμοστεί σωστά, έχει πολύ ισχυρές θεραπευτικές ιδιότητες στην πλειοψηφία των ανθρώπων που υποφέρουν από διάφορα είδη καρκίνων. Κι αυτό επειδή όλοι οι καρκίνοι έχουν κατά κύριο λόγο το ίδιο μεταβολικό ελάττωμα».

ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ, ΑΝΤΙΣΤΡΕΨΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΓΛΥΚΟΖΗΣ ΚΑΙ ΚΕΤΟΝΩΝ

Ο Dr. Seyfried χρησιμοποιεί τις κετόνες και την γλυκόζη ως μονάδες μέτρησης της νέας μεταβολικής κατάστασης. Η ιδανική κατάσταση υπάρχει όταν ο αριθμός των κετονών στον οργανισμό ισοδυναμεί ή είναι μεγαλύτερος από την ποσότητα της γλυκόζης στο αίμα.
«Υπάρχει μεγάλη δυσαναλογία (συνήθως) στα ποσοστά γλυκόζης και κετονών. Αλλά σε κατάσταση νηστείας ή θεραπευτικής κατάστασης, αυτή η αναλογία αντιστρέφεται. Οι κετόνες μπορούν να ξεπεράσουν κατά πολύ την γλυκόζη», λέει. «Αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να μειώσουν την γλυκόζη του αίματος στα  2.5 με 3 millimolar [αντιστοιχεί σε περίπου 55-65 mg/dl], και τις κετόνες στα 3 με 4 millimolar, όπου η αναλογία είναι τώρα ανεστραμμένη. Είναι αυτή η κατάσταση που τώρα οδηγεί το σώμα σε αυτή τη νέα φυσιολογία».
Μπορείτε εύκολα να ελέγξετε το επίπεδο σακχάρου στο αίμα στο σπίτι σας και το ίδιο ισχύει και για τις κετόνες. Γενικά μιλώντας, μία πρωινή μέτρηση σακχάρου (μέτρηση νηστείας, μιας και θα έχουν μεσολαβήσει αρκετές ώρες από το τελευταίο γεύμα) χαμηλότερη από 100 mg/dl υποδηλώνει πως έχετε ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη, ενώ μετρήσεις μεταξύ 100 – 125 υποδηλώνουν πως είτε έχετε μια ήπια ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη ή είστε σε προδιαβητικό στάδιο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο Dr Seyfried υποδεικνύει να κατεβάσετε τα επίπεδα γλυκόζης σας σε ένα σταθερό επίπεδο της τάξης των 55-65 mg/dl, το οποίο είναι περίπου το ΜΙΣΟ από αυτό που συμβατικά θεωρείται ως «καλό» ή «φυσιολογικό».
Οι κετόνες του αίματος μπορούν εύκολα να μετρηθούν χρησιμοποιώντας τον μετρητή Medisense Precision Xtra από τα εργαστήρια της Abbot, ο οποίος μετράει και την γλυκόζη. Σύμφωνα με τον Dr. Seyfried, το Precision Xtra είναι το πιο έγκυρο απ’ όσα έχει δοκιμάσει.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε πάντως πως οι ταινίες μέτρησης κετονών είναι αρκετά πιο ακριβές (έως πάρα πολύ ακριβές!) σε σχέση με τις ταινίες μέτρησης γλυκόζης (ενδεικτικά οι 50 ταινίες μέτρησης γλυκόζης έχουν περίπου 25 ευρώ, ίδια περίπου τιμή με όσο έχουν οι 10 ταινίες μέτρησης κετονών!). Ο Dr. Seyfried συνεπώς συνιστά να μετράτε τις κετόνες του αίματος κάθε λίγες ημέρες  (προσωπικά τις μετράω μια φορά την εβδομάδα, κάθε Δεύτερα) και την γλυκόζη σας τρεις φορές την ημέρα (αυτό είναι αναγκαίο αρχικά για να μπορέσετε να να αντιληφθείτε την επίδραση των διάφορων τροφών και των συνδυασμών τους στην γλυκόζη σας. Με την πάροδο του χρόνου όμως δεν είναι τόσο αναγκαίο και μπορείτε να περιοριστείτε στην πρωινή μέτρηση μόλις ξυπνάτε).
«Δουλεύω με διατροφολόγους και ιατρούς», λέει ο Dr Seyfried. «Το πρόβλημα με όσους έχουν καρκίνο είναι πως πολλοί από τους θεραπευτές δεν γνωρίζουν αυτή την ολιστική προσέγγιση, όποτε υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κενό. Έχουμε την γνώση πως να το κάνουμε αυτό. Έχουμε ασθενείς που επιθυμούν να το δοκιμάσουν. Αλλά δεν έχουμε επαγγελματίες που να είναι εκπαιδευμένοι ή έστω μπορούν να αντιληφθούν τις βασικές έννοιες που απαιτούνται ώστε να μπορούν να εφαρμόσουν αυτού του είδους την προσέγγιση».
Όλες οι κατευθυντήριες γραμμές συμπεριλαμβάνονται στο (εξωφρενικά ακριβό, αν το θέλετε επικοινωνήστε μαζί μου στο γκρουπ μας στο facebook) βιβλίο του Dr. Seyfried με τίτλο «Ο καρκίνος ως Μεταβολική Ασθένεια», το οποίο είναι διαθέσιμο στο Amazon  (101 δολλάρια ή περίπου 95 ευρώ κάνει σήμερα, 8/8/2015).  Έχει επίσης δημοσιεύσει δύο μελέτες (link στο αρχικό κείμενο)  στις οποίες αναφέρει τις κατευθυντήριες γραμμές και στρατηγικές θεραπείας για ασθενείς με καρκίνο. Μια προειδοποίηση που πρέπει να λάβετε υπόψη είναι η χρήση φαρμάκων, διότι πρέπει να ξέρετε τι αρνητικές επιπτώσεις μπορεί να έχουν στην περίπτωση χρήσης τους σε συγκεκριμένη δοσολογία παράλληλα με αυτού του είδους την μεταβολική θεραπεία.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΤΟΜΕΝΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

Σύμφωνα με την εμπειρία μου, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού έχει προσαρμοστεί στο να χρησιμοποιεί τους υδατάνθρακες ως βασική πηγή ενέργειας, σε αντίθεση με την χρήση του λίπους. Μία από τις πιο αποτελεσματικές στρατηγικές που γνωρίζω για να χρησιμοποιεί κάποιος το λίπος ως βασική πηγή ενέργειας για το σώμα του είναι να περιορίσει την κατανάλωση φαγητού σε ένα παράθυρο έξι με οκτώ ωρών, το οποίο σημαίνει πως θα πρέπει να νηστεύει για περίπου 16 με 18 ώρες κάθε μέρα. Αυτό θα αυξήσει τα ένζυμα που είναι υπεύθυνα για την καύση λίπους ως πηγή ενέργειας και θα μειώσει τα ένζυμα που είναι υπεύθυνα για την καύση της γλυκόζης. Αυτό το είδος διακοπτόμενης νηστείας μπορεί να σας βοηθήσει πολύ για να μεταβείτε σε μια κετονική/κετογονική δίαιτα.
«Έτσι το ξεκινήσαμε στην κλινική για τα παιδιά με επιληψία. Βασικά, το παιδί υπόκειται σε μία 24ώρη και μερικές φορές 48ώρη νηστεία μόνο με νερό. Μετά εισάγονται στην κετονική δίαιτα με σχετικά μετρημένες και μικρές ποσότητες», λέει ο Dr. Seyfried.
“Το σώμα σας μεταβαίνει φυσικά με αυτόν τον τρόπο. Η διακοπτόμενη νηστεία είναι βασικά μια πολύ ισχυρή παράμετρος αυτού του είδους αντιμετώπισης. Μια τριήμερη νηστεία δεν είναι βολική, αλλά είναι σίγουρα εφικτή. Βάζει το σώμα σας σε μια νέα μεταβολική κατάσταση και μετά μπορείτε να εφαρμόσετε αυτές τις θεραπείες. Το δυσκολότερο κομμάτι, νομίζω, αυτής της νηστείας είναι οι πρώτες τρεις με τέσσερις ημέρες, ανάλογα με το υποκείμενο και πόση εμπειρία έχει στην νηστεία.
Με αυτόν τον τρόπο βασικά προσπαθείτε να μειώσετε/εξαφανίσετε τον εθισμό σας στην γλυκόζη. Η απομάκρυνση της γλυκόζης από τον εγκέφαλο εκμαιεύει τα ίδια είδη προβλημάτων ή γεγονότων που θα προέκυπταν αν είσασταν εθισμένοι στα φάρμακα, στο αλκοόλ ή κάτι σαν αυτό. Νιώθετε αδιαθεσία, πονοκεφάλους, ναυτία, ζαλάδα. Βιώνετε όλα τα είδη φυσιολογικών επιδράσεων που θα βιώνατε από την έλλειψη κάθε εθιστικής ουσίας. Βλέπω την γλυκόζη σαν μια εθιστική ουσία. Είναι ένας εθιστικός μεταβολίτης. Ο εγκέφαλός σας νιώθει άνετα όταν έχει γλυκόζη, το ίδιο και το σώμα σας. Και όταν σπάτε αυτόν τον εθισμό, έχετε αυτές τις παρενέργειες.
… Η νηστεία σίγουρα έχει πολύ αξιόλογα θετικά αποτελέσματα στην υγεία του σώματος: δυναμώνει το σύστημα δικτύου των μιτοχονδρίων των κυττάρων του σώματος σας. Όσο τα μιτοχόνδρια σας παραμένουν υγιή και λειτουργικά, είναι πολύ απίθανο πως μπορεί να πάθετε καρκίνο».
Εκτός κι αν πάσχετε από κάποια πολύ σοβαρή ασθένεια, θεωρώ πως είναι το καλύτερο για τους περισσότερους ανθρώπους να εξασκούν την διακοπτόμενη νηστεία σιγά σιγά σε διάστημα έξι με οκτώ εβδομάδων, παρά να κάνουν μια τριήμερη νηστεία μόνο με νερό. Ξεκινάτε με το να μη τρώτε για τρεις ώρες πριν πάτε στο κρεβάτι και μετά σταδιακά αυξάνετε τον χρόνο από την ώρα που ξυπνάτε μέχρι να φάτε πρωινό μέχρι που μπορείτε να μη φάτε καθόλου πρωινό και το πρώτο σας γεύμα είναι το μεσημέρι. Φυσικά, καταναλώνετε μόνο μη αμυλούχα λαχανικά ως υδατάνθρακες, λίγη έως μέτρια ποσότητα πρωτεΐνης και υψηλής ποιότητας λιπαρές ουσίες. Ένα από τα πράγματα που έχω παρατηρήσει είναι πως όταν κάνετε την μετάβαση από την καύση υδατανθράκων  στην καύση λίπους ως βασική πηγή ενέργειας, η επιθυμία σας για γρήγορο/κακό φαγητό και ζάχαρη απλώς εξαφανίζεται μαγικά.

Ο ΠΙΘΑΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Η γλουταμίνη –ένα από τα πιο συνηθισμένα αμινοξέα που υπάρχουν στις πρωτείνες– είναι ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο του καρκίνου που ακόμα εξετάζει ο Dr. Seyfried. Σύμφωνα με την άποψη του, οι περισσότεροι ογκολόγοι που ασχολούνται με τον μεταβολισμό του καρκίνου αναγνωρίζουν πως η ζάχαρη (τόσο η γλυκόζη, όσο και η φρουκτόζη) είναι η βασική πηγή ενέργειας  για την ανάπτυξη των όγκων. Παρόλα αυτά, συμπληρωματική έρευνα επίσης δείχνει πως η γλυκόζη και η γλουταμίνη μαζί δρουν δυναμικά και συνεργιστικά για την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων.
«Αυτά τα δύο καύσιμα δουλεύουν μαζί σε χορωδία για να παρέχουν μια συνεχόμενη ανάπτυξη», λέει.
Ένας από τους πρώτους μέντορες μου ήταν ο Dr. Ron Rosedale. Με δίδαξε, περίπου 20 χρόνια πριν, για την σημασία του ελέγχου της ινσουλίνης και αργότερα, πιο πρόσφατα, για την σημασία της μείωσης της πρόσληψης πρωτεΐνης, γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο. Οι περισσότεροι Αμερικανοί πιθανότατα τρώνε πολύ παραπάνω πρωτεΐνη από αυτή που πραγματικά χρειάζονται  και αυτή η υπερβολή ίσως να είναι ένας παράγοντας κινδύνου για τον καρκίνο. Η παλαιολιθική προσέγγιση βγάζει νόημα σε πολλά επίπεδα, ιδίως στα θέματα της διακοπτόμενης νηστείας και της μείωσης των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Η παλαιολιθική προσέγγιση είναι πολύ ξεκάθαρη ως προς την ανάγκη μείωσης κατανάλωσης σιτηρών και κάθε τροφής που αυξάνει την γλυκόζη του αίματος. Αλλά φυσικά υπάρχουν δύο άλλα μακροθρεπτικά συστατικά που πρέπει να ρυθμιστούν: το λίπος και η πρωτεΐνη.
Πολλοί που ακολουθούν την λεγόμενη παλαιολιθική διατροφή ενδιαφέρονται περισσότερο για το αν θα καταναλώσουν  μεγάλη ποσότητα πρωτεΐνης, το οποίο θα μπορούσε να αυξήσει την ποσότητα γλουταμίνης και των διακλαδισμένων αλυσιδωτών επιπέδων αμινοξέων, τα οποία με την σειρά τους τείνουν να ενεργοποιούν το μονοπάτι mTOR. Για κάποιους, αυτό θα μπορούσε να είναι προβληματικό. Σύμφωνα με την έρευνα του Dr. Rosedale, το μονοπάτι που είναι γνωστό ως το mammalian target of rapamycin (mTOR – στόχος της ραπαμυκίνης στα θηλαστικά), ελέγχεται μέσω της μείωσης της πρόσληψης πρωτεΐνης. Αυτό το μονοπάτι μπορεί να είναι μια άλλη άτραπος που βοηθά στον έλεγχο και την πρόληψη της ανάπτυξης του καρκίνου.

Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΕΡΜΙΔΩΝ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΞΙΣΩΣΗΣ

Ο Dr. Seyfried, παρόλα αυτά είναι πιο επιφυλακτικός όσον αφορά την αξιολόγηση του μονοπατιού mTOR και στην πρόταση μείωσης της κατανάλωσης πρωτεΐνης για αντικαρκινικούς σκοπούς. Σύμφωνα με την άποψη του, η πιο σημαντική πτυχή για την πρόληψη του καρκίνου και την θεραπεία του είναι η διακοπτόμενη νηστεία, ή συνολικά η μείωση των συνολικών θερμίδων που καταναλώνονται, το οποίο σημαίνει μικρότερη κατανάλωση από όλα, τελεία. Αλλά παρότι οι θερμίδες από τους υδατάνθρακες πρέπει σχεδόν να εξαφανιστούν, οι θερμίδες που προέρχονται από πρωτεΐνη πρέπει μόνο να μειωθούν, αυξάνοντας παράλληλα την λήψη υψηλής ποιότητας λιπών, ώστε να υπάρξει μια ιδανική αναλογία λίπους/πρωτεΐνης. Όσον αφορά το ποια λίπη προτείνονται, ο Dr. Seyfried χρησιμοποιεί τα μεσαίας αλυσίδας τριγλυκερίδια (medium-chain triglycerides), πχ λάδι καρύδας (μη επεξεργασμένο βιολογικό), βούτυρο, μακαντάμια ξηροκάρπια και άλλα είδη κορεσμένων λιπαρών, τα οποία είναι αυτά που έχω προτείνει κι εγώ πολλάκις. «Τα κορεσμένα λίπη μετατρέπονται σε κετόνες πολύ πιο άμεσα από τα πολυακόρεστα λιπαρά», εξηγεί.
Οπότε, κρατήστε στο μυαλό σας, πως για πρόληψη του καρκίνου και θεραπεία, ο περιορισμός των θερμίδων είναι σημαντικό κομμάτι της εξίσωσης:
«Κάναμε κάποιες έρευνες σε αυτή τη θεωρία με το μοντέλο του (νευρο)γλοιώματος… Το μονοπάτι mTOR στο μοντέλο μας δεν άλλαξε δραματικά από αυτές τις μεταβολικές θεραπείες. Αλλά ξέρω άλλους που το έχουν αναφέρει και αυτό θα μπορούσε να είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο για συγκεκριμένα άλλα είδη καρκίνου. Όμως η περιορισμένη μου εργασία σε αυτό, δεν μου απέδειξε πως αποτελεί βασικό κομμάτι, τουλάχιστον για το μοντέλο του (νευρό)γλοιώματος που ελέγξαμε. Δείξαμε πως μπορείς να δώσεις σε ζώα μια διατροφή υψηλή σε λίπος και χαμηλή σε πρωτεΐνη, σε όποια ποσότητα θέλουν (μηδέν υδατάνθρακες σε αυτή) και η γλυκόζη του αίματος τους ήταν όση ήταν και των ποντικών που έτρωγαν και υδατάνθρακες ή υψηλότερη.
Ήταν περισσότερο ή λιγότερο συνδεδεμένη με την συνολική κατανάλωση θερμίδων. Οι περισσότερες θερμίδες γίνονται γλυκόζη. Οι πρωτεΐνες θα μεταβολιστούν σε γλυκόζη. Οι υδατάνθρακες μεταβολίζονται σε γλυκόζη, τα λίπη μόνο δεν μεταβολίζονται σε γλυκόζη.. Δεν λαμβάνουμε κανένα θεραπευτικό όφελος είτε στην επιληψία είτε στον καρκίνο όταν επιτρέπουμε στα ζώα ή τους ανθρώπους να καταναλώνουν όσο μεγάλες ποσότητες υψηλής σε λιπαρά διατροφής επιθυμούν. Δεν έχουμε κανένα θεραπευτικό όφελος.
Το θεραπευτικό όφελος προκύπτει από την μείωση της κατανάλωσης θερμίδων στην διατροφή. Η κετονική/κετογονική διατροφή είναι μια χαμηλή σε υδατάνθρακες και πρωτεΐνες διατροφή που είναι απλώς ένας τρόπος για να αφαιρέσεις το κεντρί μιας θεραπευτικής νηστείας. Διότι όσο η γλυκόζη και οι κετόνες μπορούν να βρίσκονται σε θεραπευτικά επίπεδα (και αυτό είναι πιο εύκολο/άνετο να το πετύχετε τρώγοντας μικρές ποσότητες μιας υψηλής σε λίπος διατροφής παρά κάνοντας μια θεραπευτική νηστεία μόνο με νερό), τόσο αυτό κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν λίγο καλύτερα για το πως πετυχαίνουν αυτά τα αποτελέσματα χωρίς να νιώθουν πως λιμοκτονούν μέχρι θανάτου».

ΥΠΕΡΒΑΡΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΞΥΓΟΝΟΥ

Πρόσφατα πήρα συνέντευξη από τον Dr. D’Agostino ο οποίος είναι άλλος ερευνητής της θεωρίας του καρκίνου ως μεταβολική ασθένεια. Δημοσίευσε πρόσφατα (link στο αρχικό άρθρο) που δείχνει μια συνεργία – φαινόμενο ανάμεσα στην κετονική/κετογονική δίαιτα και την χρήση υπερβαρικού οξυγόνου για καρκίνους που έχουν ήδη κάνει μετάσταση. Αυτοί οι τύποι καρκίνου είναι διαβόητα δύσκολο να θεραπευτούν. Θα συνιστούσα όποιον έχει τέτοιο θέμα, να εξετάσει αυτού του είδους την θεραπεία.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Από την δική μου οπτική, δεν είναι παρά κακή ιατρική πρακτική και αμέλεια να μην ενσωματωθεί αυτός ο τύπος διαιτητικής στρατηγικής σε ένα πλάνο θεραπείας καρκίνου (παράλληλα με την βελτιστοποίηση των επιπέδων της βιταμίνης D). Μια κετονική/κετογονική δίαιτα σε συνδυασμό με διακοπτόμενη νηστεία μπορεί εύκολα να ενσωματωθεί σε οποιοδήποτε θεραπευτικό πλάνο καρκίνου αποφασίσετε να ακολουθήσετε. Προσωπικά, πιστεύω πως είναι πολύ κρίσιμη επιλογή, ανεξάρτητα από τον τύπο του καρκίνου που προσπαθείτε να διαχειριστείτε.
Έχοντας πει αυτά, να θυμάστε πως μια κετονική/κετογονική διατροφή, στην οποία αντικαθιστάτε τους υδατάνθρακες με χαμηλή έως μέτρια ποσότητα πρωτεΐνης και υψηλές ποσότητες ωφέλιμων λιπαρών, όπως είναι το αβοκάντο, το λάδι καρύδας, το βούτυρο, το ελαιόλαδο και τα μακαντάμια συνίσταται για όλους, είτε έχουν καρκίνο είτε όχι. Είναι μια διατροφή που θα σας βοηθήσει να βελτιστοποιήσετε το βάρος σας και την συνολική σας υγεία, αφού το να τρώτε έτσι θα σας βοηθήσει να καίτε λίπος αντί για υδατάνθρακες.
Για να μάθετε περισσότερες λεπτομέρειες για την χρήση της κετονικής/κετογονικής δίαιτας και του θερμιδικού περιορισμού για την θεραπεία του καρκίνου, συνιστώ ανεπιφύλακτα να αγοράσετε το βιβλίο του Dr. Seyfried, «Ο καρκίνος ως μεταβολική ασθένεια» (πολύ ακριβό και μόνο στα αγγλικά, επικοινωνήστε μαζί στο γκρούπ μας στο facebook). Μπορείτε επίσης να δείτε τις παρακάτω εργασίες που έχει δημοσιεύσει (12 – μόνο στα αγγλικά), στις οποίες τονίζει τις κατευθυντήριες γραμμές και στρατηγικές θεραπείας για ασθενείς με καρκίνο. Αν έχετε καρκίνο, θα σας συνιστούσα να τις εκτυπώσετε για να τις δείξετε στον ογκολόγο σας (Στην Ελλάδα δεν νομίζω πως θα έχετε κάποια τύχη αν το κάνετε αυτό, αλλά δεν χάνετε και τίποτα να το δοκιμάσετε).
mybigfatketolife.com-cancer2
Έχει επίσης μια (ανενεργή) σελίδα στο Facebook για το βιβλίο του και ένα δικτυακό χώρο που συνδέεται με το Τμήμα Βιολογίας του Κολλεγίου της Βοστώνης, όπου μπορείτε να μάθετε περισσότερα για την δουλειά του. Αν θέλετε να διαβάσετε ολόκληρο το βιβλίο του, μπορείτε να το βρείτε εδώ (όλα στα αγγλικά).

ΠΗΓΗ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ – ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ/ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ Ή ΑΛΛΗ ΧΡΗΣΗ, ΧΩΡΙΣ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΑΚΟΥ ΤΟΠΟΥ ΩΣ ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ.

ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΤΟΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: http://www.mybigfatketolife.com

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014

Αλκαλική διατροφή

   Θέλει μεγάλο θάρρος και θέληση για να απορρίψεις όλες τις σύγχρονες θεωρίες περί «υγιεινής διατροφής» που επικρατούν τα τελευταία 50 χρόνια και να υιοθετήσεις απόψεις που θα ανατρέψουν όλα όσα πίστευες μέχρι σήμερα και που σε συμβουλεύουν γιατροί και διαιτολόγοι να ακολουθείς. Θέλει επίσης να αφιερώσεις χρόνο για να προετοιμάζεις κατάλληλα τα γεύματα σου με τελετουργική ευλάβεια ώστε να ξεφύγεις από την εύκολη λύση και ταυτόχρονα καταστροφική των delivery, των πρόχειρων και έτοιμων φαγητών, των θερμασμένων σε φούρνους μικροκυμάτων γευμάτων, και να σώσεις κυριολεκτικά τον εαυτό σου!!

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

Τι πρέπει να αποφεύγει όποιος έχει ή είχε καρκίνο | Μέρος 2ο


  • Κρέατα, πουλερικά και ψάρια, ψημένα στα κάρβουνα: Τον Απρίλιο του 2008, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Ερευνών για τον Καρκίνο συνέστησε την αποφυγή του μπάρμπεκιου κρεάτων. Έπειτα από ανάλυση 7.000 ερευνών, το Ινστιτούτο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ψήσιμο στα κάρβουνα οποιουδήποτε κρέατος -κόκκινου, πουλερικών ή ψαριών- δημιουργεί ισχυρές καρκινογόνες ενώσεις. Προφανώς, οι υψηλές θερμοκρασίες αντιδρούν με τις πρωτείνες του κόκκινου κρέατος, των πουλερικών και των ψαριών, παράγοντας καρκινογενείς ετεροκυκλικές αμίνες. Μια άλλη μορφή καρκινογόνων παραγόντων, οι πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες, δημιουργούνται όταν οι χυμοί του κρέατος έρχονται σε επαφή με την πηγή της θερμότητας. Κατόπιν ανεβαίνουν με τον καπνό και προσκολλώνται στο κρέας. Το Ινστιτούτο μελέτησε ιδίως επεξεργασμένα κρέατα, όπως χοτ ντογκ, λουκάνικα, μπέικο, ζαμπόν, παστουρμά, σαλάμι και όλα τα παστά, καπνιστά ή αποξηραμένα στον ήλιο κρέατα. Οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για τη συντήρηση του κρέατος αυξάνουν την παραγωγή των καρκινογόνων ουσιών, ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο μαγειρεύεται το κρέας. Η αναφορά του Ινστιτούτου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι "κανένα επεξεργασμένο κρέας δεν είναι ασφαλές για κατανάλωση".

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Τι πρέπει να αποφεύγει όποιος έχει ή είχε καρκίνο | Μέρος 1ο


  • Χλωριωμένο νερό: Είναι ένα από τα ισχυρότερα καρκινογόνα. Αποφύγετε την κατανάλωση μη φιλτραρισμένου νερού βρύσης, την κολύμβηση σε χλωριωμένες πισίνες και το ντους χωρίς φίλτρο απομάκρυνσης του χλωρίου (το δέρμα μας απορροφά περισσότερο χλώριο σε σχέση με το χλώριο που απορροφάμε από το νερό που πίνουμε).
  • Φθόριο του δημόσιου νερού: Εξίσου καρκινογόνο με το χλώριο. Το φθόριο αυξάνει την πρόσληψη αλουμινίου. Χρησιμοποιήστε φίλτρο νερού που κατακρατά το φθόριο (δεν ξέρω αν το νερό στην Ελλάδα φθοριώνεται, νομίζω όχι).

Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Η σύγχρονη βιομηχανία του καρκίνου

   Βρισκόμαστε στην αυγή τού 21ου αιώνα, την εποχή τής ηλεκτρονικής τεχνολογίας, των κομπιούτερς, τής εικόνας και των πληροφοριών. Η έκρηξη τής τεχνολογίας, ο ψηφιακός φανταστικός κόσμος που ζούμε, μας έχουν οδηγήσει στην απομάκρυνσή μας από την φύση. Το παγκόσμιο καπιταλιστικό καταναλωτικό σύστημα που έχει επικρατήσει και το εξουσιαστικό κερδοσκοπικό μοντέλο διακυβέρνησης όλων σχεδόν των κρατών, έχουν φέρει την πρόωρη εξάντληση των φυσικών πόρων. Η καθολική μόλυνση τού πλανήτη μας (ατμόσφαιρα, υπέδαφος, υδροφόρος ορίζοντας) έχουν ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση τής υγείας όλων των ειδών τού φυτικού και τού ζωικού και βασιλείου. Στις άρρωστες «πολιτισμένες» κοινωνίες μας, ο υγιής άνθρωπος αποτελεί ένα είδος εξαίρεσης, που σπανίζει όλο και περισσότερο. Στην Δύση, μόνο το 2%(!) τού πληθυσμού πεθαίνει πλέον από φυσικά αίτια, ενώ περίπου το 90% των θανάτων αποδίδεται στις λεγόμενες εκφυλιστικές ασθένειες. Μία από αυτές, που εξελίσσεται ίσως στην πιο θανάσιμη, είναι και ο καρκίνος.