Γιατί επέλεξα εναλλακτικές θεραπείες

   

Πηγή εικόνας

 
Μόλις διαγνώστηκες με καρκίνο. Και τώρα τι κάνουμε;

  

  Καταρχάς ψυχραιμία. Ναι, είναι πολύ τρομακτικό, ξέρω. Πάρα πολύ τρομακτικό. Φοβάσαι πως θα πεθάνεις σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου ύστερα από λίγο καιρό, αφού πρώτα έχεις ταλαιπωρηθεί φρικτά από τις παρενέργειες των "θεραπειών". Σίγουρα έχεις κάποιες πολύ δύσκολες αποφάσεις να πάρεις.

 
   Αλλά σε κάθε περίπτωση δεν είναι το τέλος του κόσμου. Και στο λέω αυτό εγώ, που έχω πάρει τέτοια διάγνωση, όχι μία, αλλά δύο φορές. Και είμαι μόνο 35 χρονών. Όμως δεν το βάζω κάτω και δεν πρόκειται ποτέ να το βάλω. Θεωρώ πως ο καρκίνος, όπως όλες οι ασθένειες, είναι ο τελευταίος τρόπος που έχει επιλέξει το σώμα σου για να σε προειδοποιήσει πως αν δεν αλλάξεις τροπάρι, δεν θα την βγάλεις καθαρή. Κι έτσι επιλέγω να αγαπώ το σώμα μου. Να το αγαπώ τόσο ώστε να μην θέλω να το υποβάλλω σε καμία χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία παρότι ..99 (υπερβάλλω φυσικά, αλλά ήταν αρκετοί, μη νομίζετε) ογκολόγοι μου την συνέστησαν ως απολύτως απαραίτητη μετά το δεύτερο χειρουργείο που έκανα για εκ νέου αφαίρεση του όγκου. Λυπάμαι, αλλά αρνούμαι να διαλύσω την μοναδική μου ελπίδα επιβίωσης που είναι το ανοσοποιητικό μου σύστημα για να κάνουν πειράματα οι φαρμακοβιομηχανίες στου Κασίδη το κεφάλι (εμένα δηλαδή) και να μαζέψουν κι άλλα στατιστικά στοιχεία σχετικά με το αν αυτό το κοκτέιλ δουλεύει κι αν αυτός ο τύπος όγκου ανταποκρίνεται στην ακτινοβολία και πόσο και φυσικά πολλά, πολλά χρήματα. Και δεν το λέω αυτό γιατί ο δικός μου καρκίνος είναι σπάνιος και συμβαίνει μόνο στο 1% όσων παθαίνουν γενικά καρκίνο απ' όσο έχω διαβάσει, οπότε οι ογκολόγοι για να με πείσουν να κάνω ..τουλάχιστον ακτινοβολίες, κάναμε συζητήσεις του στυλ:

-"Μειώνονται πολύ οι πιθανότητες επανεμφάνισης αν κάνετε 6 εβδομάδες ακτινοθεραπεία, 5 φορές την εβδομάδα (!)"

-"Δηλαδή, πόσο;", ρωτούσα εγώ με αφελές ύφος.

-"Πολύ",

-"Νούμερο ξέρετε έστω στο περίπου; Είναι πάνω από 50%;"

-"Εννοείται!!", με φανερό ενθουσιασμό.

-"..μα ένας άλλος ακτινολόγος μας είπε για 20%.."

- (χωρίς δεύτερη σκέψη) "Και δεν είναι καλό ποσοστό το 20%; Είναι πολύ καλό ποσοστό το 20%!!"

Δεν θα το έκανα ό,τι όγκος κι αν ήταν, όπου κι αν ήταν. Και για να σας πείσω (παρότι δεν χρειάζεται), θεωρητικά η ακτινοβολία στο πόδι έχει τις λιγότερες πιθανές παρενέργειες, αφού δεν υπάρχουν ζωτικά όργανα κοντά. Παρόλα αυτά αρνήθηκα.

  Και τι άραγε εννοούμε όταν λέμε παρενέργειες; Για να σας γλιτώσω χρόνο από αναζητήσεις στο google που δεν θα κάνατε, θα σας τις πω εν τάχει: ερεθισμένο δέρμα, ίνωση, τηλαγγειεκτασίες δέρματος, αλωπεκία, ξηροστομία, ξηροφθαλμία, εντερίτιδα, κυστίτιδα, δυσπαρευνία, μείωση libido, ακόμα και καρδιαγγειακές παθήσεις αν γίνει κοντά στον αριστερό μαστό! ΜΟΝΟ αυτές τις λίγες παρενεργειούλες μωρέ ΜΠΟΡΕΙ και να πάθετε, δεν καταλαβαίνω προς τι το άγχος! Λεπτομέρειες που γενικά δεν αναφέρονται πολύ βέβαια, για να μην αγχωθείτε και να δεχτείτε να μπείτε στην σειρά ωσάν σύγχρονο, δίποδο πρόβατο που πάει για σφαγή χωρίς πολλά πολλά. Μοναδική εξαίρεση η παρενέργεια του ερεθισμένου δέρματος που αναφέρεται ως απλή ενοχλήση σαν να έχεις καεί από τον ήλιο, που όμως απ' όσο κατάλαβα από τα συμφραζόμενα δεν ισχύει ακριβώς, αφού το δέρμα σου δεν είναι απλώς ερεθισμένο μετά από κάποιες ακτινοθεραπείες, είναι καμμένο και πονάει πολύ. Αυτό που συνήθως δεν αναφέρεται επίσης και είναι θα έλεγα σημαντικό (βέβαια, όλα είναι σχετικά) είναι πως αν κάποιος κάνει ακτινοβολία σε σημείο που έχουν αφαιρεθεί λεμφαδένες (και σχεδόν πάντα αφαιρούνται λεμφαδένες σε χειρουργεία όγκων για λόγους ασφαλείας), έχει πολύ σοβαρές πιθανότητες (σε σημείο σχεδόν σιγουριάς απ' όσο κατάλαβα) να αναπτύξει λεμφοίδημα. Εμένα ο καρκίνος μου ήταν ψηλά στο δεξί πόδι, εσωτερικά. Δεν θα σας πω τι είναι το λεμφοίδημα, απλώς κάντε κλικ εδώ να δείτε τι βγάζει το google. Φρικάρατε; Εγώ να δείτε! Και το καλύτερο δεν σας το είπα ακόμα. Η ακτινοβολία αυξάνει την πιθανότητα να επανεμφανιστεί κακοήθεια στο σημείο που ακτινοβολήθηκε δέκα ή δεκαπέντε χρόνια μετά, λόγω ακριβώς της ..ακτινοβολίας. Να υπενθυμίσω εδώ ξανά πως είμαι μόνο 35 χρονών, άρα σε δεκαπέντε χρόνια θα είμαι 50 βάσει απλών μαθηματικών πράξεων. Ευχαριστώ, αλλά δεν θέλω να κερδίσω απλώς δέκα ή δεκαπέντε χρόνια, ούτε θέλω να κάνω κάτι που ίσως με βοηθήσει, αλλά ίσως δεν με βοηθήσει (αν δεν έχει ήλιο, θα βρέχει ή θα χιονίζει, δεν καταλαβαίνω τι δεν καταλαβαίνεις!). Με συγχωρείτε για τον ελαφρά ειρωνικό τόνο, αλλά πραγματικά κόντεψα να χάσω τα μαλλιά μου απ' όσα άκουσα και διάβασα, όσο διαρκούσε το τουρ στους συμβατικούς ογκολόγους. Τελικά διάλεξα μία απ' όλους (αυτή που μου φάνηκε πιο ανθρώπινη, λογική και που είδα πως έδινε σημασία στις λεπτομέρειες παίρνοντας ένα πλήρες ιστορικό), απλώς για να αναλάβει την στενή παρακολούθηση της κατάστασης μου μέσα από σετ ιατρικών εξετάσεων με εξετάσεις και χρόνους που ορίζει η ίδια φυσικά. 

   Αποφάσισα πως θα αλλάξω την ζωή μου, έτσι ώστε να σιγουρέψω πως δεν θα ξαναπάρω τρίτη παρόμοια διάγνωση. Αυτό σήμαινε πως έκανα μικρές ή μεγάλες αλλαγές, αναφορικά με την διατροφή μου, τον τρόπο ζωής μου, την ψυχολογία μου. Σταμάτησα να τρώω κρέας, ψάρι (μπορεί να φάω πολύ σπάνια), γαλακτοκομικά, ζάχαρη, λευκά άλευρα, γλουτένη ή άλλα ζωικά προϊόντα και να πίνω καφέ (όχι πως έπινα κάθε μέρα πριν, αλλά έπινα δύο τρεις την εβδομάδα - τώρα πίνω πολύ σπάνια). Σταμάτησα να χρησιμοποιώ καλλυντικά και είδη προσωπικής φροντίδας που δεν ξέρω τι περιέχουν - αντ' αυτού χρησιμοποιώ προϊόντα με φυσικά συστατικά που μπορώ να προφέρω και γνωρίζω πάνω κάτω τι είναι. Ξεκίνησα διαλογισμό πριν κοιμηθώ και επιπλέον κοιμάμαι νωρίτερα ώστε να μπορώ να εκμεταλλευτώ περισσότερο το κρίσιμο 4ωρο μεταξύ 10-2 που ο οργανισμός αυτοθεραπεύεται και εκκρίνει όλες τις απαραίτητες ορμόνες (έχω δουλειά ακόμα δυστυχώς βέβαια με αυτό, νυχτοπούλι γαρ, χαχαχα). Βγαίνω και περπατάω όσο πιο συχνά μπορώ. Παίρνω φυτικά πολυβιταμινούχα σκευάσματα και κάνω ενδοφλέβια βιταμίνη C και σελήνιο (σε ιατρό με ειδικευμένο προσωπικό, όχι μόνη μου!) Χρησιμοποιώ κάθε μέρα ένα μηχάνημα που λέγεται ΠΑΠΙΜΙ, το οποίο επισήμως δεν χρησιμοποιείται σε ογκολογικά περιστατικά, αλλά έχω βάσιμους λόγους να πιστεύω πως βοηθά πολύ και σε τέτοιες περιπτώσεις. Διαβάζω συνεχώς βιβλία σχετικά με σωστή διατροφή και ψυχολογία (διάβαζα και πριν, αλλά τώρα πιο εντατικά). Και ξεκίνησα αυτό το ιστολόγιο προκειμένου να μπορέσω να ενημερώσω όσο γίνεται περισσότερους για τις όποιες φυσικές και εναλλακτικές μεθόδους υπάρχουν για να μπορέσει κάποιος να προλάβει ή να νικήσει τον καρκίνο. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάτε, πως το σώμα μας είναι πραγματικά απίστευτα δυνατό και μπορεί να ξεπεράσει τα πάντα - αρκεί να το βοηθήσετε. 

  Δεν λέω πως δεν πρέπει να ακολουθήσετε τις μεθόδους της συμβατικής ιατρικής αν το επιθυμείτε και πιστεύετε σε αυτές ή πως πρέπει να κάνετε ό,τι κάνω κι εγώ. Μπορεί όσα κάνω εγώ να σας φαίνονται τρελά και αυτή τη στιγμή να γελάτε. Δεν είμαι ιατρός και άρα η όποια άποψή μου είναι καθαρά προσωπική και δεν πρέπει να σας επηρεάζει. Ούτως ή άλλως δεν θέλω να επηρεάσω κανέναν να αποφασίσει ή να μην αποφασίσει οτιδήποτε. Θέλω απλώς να δώσω και την άλλη οπτική γωνία γιατί μια διάγνωση καρκίνου μπορεί πολύ εύκολα να σε παραλύσει από τρόμο και να σε κάνει να μη σκέφτεσαι καθαρά. Και να πάρεις λάθος αποφάσεις. Την πρώτη φορά λόγω ακριβώς αυτού του φόβου, δεν διαλέξαμε τον σωστό ιατρό. Και το χειρουργείο δεν έγινε όπως έπρεπε να είχε γίνει. Ίσως λόγω αυτού, να έγινε η υποτροπή τέσσερα χρόνια μετά. Ίσως να ήταν και να γίνει ούτως ή άλλως. Κανείς δεν ξέρει. Η ουσία όμως είναι πως δεν πρέπει κανείς να σας βιάσει να πάρετε ή να μη πάρετε μια απόφαση. Είναι δικό σας το σώμα κι εσείς το ξέρετε καλύτερα απ' όλους. Αφουγκραστείτε το. Ακούστε το. Και κάντε ό,τι εσείς θέλετε, όχι ότι σας πιέσει ο οποιοσδήποτε είτε αυτός είναι ιατρός είτε είναι σύζυγος, αδερφός, γονιός. Άλλωστε εσείς θα πρέπει μετά να ζήσετε με αυτό και η δαμόκλειος σπάθη είναι πάνω από το δικό σας κεφάλι. Πάρτε λοιπόν τρεις βαθιές ανάσες, σκεφτείτε τα υπέρ και τα κατά, αναλύστε πως νιώθετε για κάθε πιθανή λύση και αποφασίστε. Και αν γίνεται, μετά σταματήστε να το πολυσυζητάτε και οπωσδήποτε μην αφήσετε περιθώρια σε κανέναν να νομίζει πως μπορεί να σας αλλάξει γνώμη.

   Σιγά σιγά σκοπεύω να παραθέσω διάφορα άρθρα με πληροφορίες του γιατί επέλεξα αυτόν τον τρόπο ζωής και αυτήν την διατροφή ή γιατί κάνω όσα κάνω, γιατί τίποτα δεν είναι επιλεγμένα τυχαίο. Δεν τα κάνω μόνο λόγω του καρκίνου, τα κάνω κυρίως γιατί θέλω να ζήσω πάρα πολλά χρόνια ακόμα και να είμαι υγιής και καλά. Για να μη πάθω ποτέ καρδιά, διαβήτη ή ακόμα και να μειώσω τις πιθανότητες για αυτοάνοσα όπως είναι η αρθρίτιδα, που θριαμβεύουν όταν το σώμα μας είναι γεμάτο φλεγμονή. Και δυστυχώς τα περισσότερα τυποποιημένα τρόφιμα και ο γενικότερος, σημερινός τρόπος ζωής προωθούν την φλεγμονή όσο ποτέ άλλοτε, αρρωσταίνοντας και τελικά σκοτώνοντάς μας. Οπότε αν σας ενδιαφέρει να μάθετε πως μπορείτε γενικά να είστε πιο υγιείς και είστε διατεθειμένοι να κάνετε μικρές και μεγάλες αλλαγές, τότε μείνετε εδώ. Φυσικά εγγυήσεις δεν υπάρχουν, αλλά και πότε τελικά υπάρχουν πραγματικά εγγυήσεις σε αυτή την ζωή για κάτι που έχει πάθος, ψυχή και ουσία; 

Κωνσταντίνα

ΥΓ. Αν θέλετε να ενημερώνεστε για όλα τα νέα που αφορούν την πρόληψη ή/και θεραπεία του καρκίνου με φυσικές μεθόδους, μπορείτε να μας ακολουθήσετε και στο facebook.